Sunny Christchurch

Christchurch is 6 jaar na de aardbevingen nog steeds hard bezig om uit het puin te komen. Overal zie je kranen, steigers, bouwputten, half ingestorte gebouwen en kathedralen. Er is een tijdelijk hip & happening centre gebouwd van zeecontainers en foodtrucks. Tijdens lunchtijd wemelt het er van de stoere bouwvakkers, ik besluit een dag te blijven! 

Gisteravond was er via internet geen bus of hostel te boeken voor de aankomende week. De Kiwi's hebben herfstvakantie en alles zit vol. I'm stuck in Christ!
Lichtelijke paniek, maar na een nacht slapen, wat hulplijntjes en een ochtendje bij mijn helden van de I-site is alles weer opgelost. Morgenochtend om half 7 kan ik toch met een bus de stad verlaten en slaap ik de volgende nachten in Lake Tekapo en Wanaka om uiteindelijk in Queenstown aan te komen.

Na een avond het oncomfortabele gevoel te hebben mijn plannen te moeten omgooien en weinig slaap door de dorm naast mijn kamer waar wel 100 jonge meisjes leken te slapen, besluit ik om de zonnige kant van Christchurch te gaan ontrafelen. Op het eerste gebouw waar ik tegenaan loop staat in neonletter: 'Everything is going to be alright'! Op de volgende hoek bump ik op een uitbundige, kleurrijke,zingende en dansende Hara Krishna groep. Heel veel happiness, love & peace, heerlijk! Verderop in de stad is een colourrun aan de gang en wemelt het van de compleet in verf  onderdompelde mensen. Als ik aan het einde van de middag op een bankje in de Botanical Gardens zit na te genieten van een heerlijk, iets te grote, Griekse foodtruckmaaltijd passeert er een groep opvallend geklede en druk ratelende toeristen. Kan niet zo goed thuisbrengen waar ze vandaan komen, ergens uit het Oosten. De mannen dragen witte gewaden tot aan de grond en tulbanden op hun hoofd. De vrouwen hebben prachtige doeken om zich heen gedrapeerd. Uit mijn ooghoek voel ik een voorzichtige toenadering door een klein groepje vrouwen. Met handen & voeten gebaren ze dat ze met mij op de foto willen. Ik probeer nog aan te bieden om een foto van hen te maken maar het doel is duidelijk. Ze formeren zich dicht om mij heen en gebaren een man met een hoge tulband de foto te nemen. Voor ik er erg in heb staat er een nieuw groepje uitgelaten oosterlingen om mij heen voor de volgende foto. Ik kan er alleen achter komen dat ze uit India komen, misschien denken ze dat ik een Kiwi-girl ben? Zonniger & warmer kon mijn dag in Christchurch ieder geval niet worden!